Enstruman çalımına pratik öğrenme metodları ile başlamak, isteği güçlendirir,süreci hızlandırır.
Merhaba değerli müzikseverler,
bu yazımda bir müzik aleti çalmak ,çeşitli enstrumanların kurslarına yazılmak isteyen birçok kişinin ilgisini çekeceğini düşündüğüm bir konuya değinmek istedim.
Dershanemizde uygulayacağımız eğitim modellerini araştırırken kendime şu soruları sordum "Ben gitar veya piyano çalmaya nasıl başladım?" "Beni istekli hale getiren durumlar neydi?" Bu soruların cevaplarını verirken ,eski hatıralarım ve eğitim sürecindeki günlerim geldi aklıma ve bu deneyimlerin hazır yöntemleri tekrar keşfetmekten çok daha etkili olacağını düşündüm.Birçok müzisyen'in bu işe heves ettiği o odak noktasına bakacak olursanız ya ,rol model aldığı insanların etkisini ,veya çevresinde olup biten popüler kültürün izlerine rastlarsınız. Özenerek bir kursa yazılmalıyım diye düşündüğünüp ,kaydınızı yaptırdıktan sonra öğretmeninizin önünüze bir metod koyup "hadi bakalım 4 vuruşluk notaları öğrenerek başlayalım "dediği anda ne düşündüğünüzü duyar gibiyim "Hayaller ;Akdeniz Akşamları , gerçekler; JİNGLE BELLS"
Durum böyle olunca, birçok kursiyer notayı enstruman üzerinde bulmak,kaç vuruşluk olduğunu saptamak ,tutuş pozisyonunu kontrol etmek gibi birçok kombinasyon ile ufacık bir şarkıyı çalmak için mücadele ettiğinden 3, en fazla 4 ay sonra sıkılıyor ve bir daha denemek için sebepleri kalmıyor.Kursiyerlerin yüzde 70'lik bir kısmının neden 1 seneden daha kısa bir sürede bu işi sonlandırdığını düşündüyseniz ,sebebini az önceki örnekten de anlayacağınız gibi yine ezberci sistemde ve kalıplaşmış metodlarda bulabilirsiniz.Sosyal video sitelerine baktığınız zaman düzensiz ve bribirinden kopuk olsa bile birçok esere ait kolay ve pratik yöntemler bulabilmeniz de oldukça çelişkili bir durumu ortaya koyuyor.
Pek tabi ki her bireyin öğrenim süreci aynı olamaz ,bu yüzden eğitmenin sosyal ağlardaki eğitmenlerden farkını burada ortaya koyabilmesi ve kursiyerinin özelliklerini iyi analiz edip onu daha çok motive edecek yöntemler ortaya koyması gerekiyor.
Bütün bu durumları düşündüğümde genel olarak şöyle bir sonuç ortaya çıkıyor.Hobi amaçlı enstruman kurslarına katılan öğrencilere belli bir süre, enstrumanında hakimiyet kurana kadar teorik eğitim yerine pratik eğitim verilmeli,öğrenci heveslendirilmeli ve teorik bilgiye aç bırakılmalıdır.Göreceksiniz ,ilerleyen dönemlerde çalabildiğini gördükçe teorik bilgileri kendi isteyecek ,bir yapboz yapar gibi eserleri deşifre ettikçe büyük bir haz alacaktır.Unutmayalım ki öğrenmenin kalıcılığı, hissedilen ihtiyaç ile doğru orantılı olarak artacak veya azalacaktır.
